"They shoot horses, don't they?"

"They shoot horses, don't they?" sá ég fyrir fermingu. Það var afskaplega sterk mynd fyrir mig, og reglulega gerast hlutir sem minna mig á hana. Nú fékk ég hana einu sinni enn í kollinn við að lesa þessa frétt.

Óreiðumennirnir undir því sátu

er eingetinn foringinn skömmunum jós,

og baneitruð smjörlíkisorðin þeir átu

sem óþeyttan rjóma - og töldu þau hrós.

Vilhjálmur: Ómakleg ummæli

Gylfi, skammastu þín fyrir að gera grín að okkur; hér er mitt dæmi!

Gefum okkur að fjórir ímyndaðir menn eigi í viðskiptum. Köllum þá t.d. Tryggva, Þór, Herbert og Gylfa.

Tryggvi, Þór og Herbert skulda hver um sig Gylfa 10 milljónir.

Tryggvi er vel stæður, með góðar tekjur og á ekki í neinum vandræðum með að standa í skilum.

Þór er afar illa stæður og fyrirséð að hann muni ekki geta greitt neitt af láni sínu.

Herbert er hins vegar millistéttarmaður (eins og megnið af þjóðinni, og megnið af þeim sem þarf í raun að bjarga) og alls ekki útséð um það hvort hann geti borgað skuldir sínar. (Það fer t.d. eftir því hvort hann geti selt eignir á frosnum markaði).

Það er því ljóst að ekki mun allt innheimtast, en fer eftir áhættumati hversu mikið það verður. Gylfi veit þetta vel, enda keypti hann skuldabréf þeirra Tryggva, Þórs og Herberts á hálfu nafnverði, vitandi að áhættan sé þess virði miðað við þann björgunarpakka sem hann ætlar að bjóða skuldunautunum.

Nú bregður svo við að fyrirskipun kemur frá stjórnvöldum um að afskrifa skuli 20% allra skulda. Því fagnar Tryggvi, enda fær hann þá tvær millj´nir afskrifaðar frá Gylfa, sem hann þó hafði enga þörf fyrir. Hann fer að velta því fyrir sér hvort hann ætti frekar að kaupa sér vélsleða eða mótarhjól, (mér og mínum að meinalausu, því að ég er ekki að öfundast út í Tryggva).

Þór lætur sér fátt um finnast enda er hann í jafn slæmum málum hvort sem hann skuldar átta eða tíu milljónir sem hann getur ekki greitt. Vandi hans er áfram óleystur.

Herbert er hins vegar í þeirri stöðu sem skiptir Gylfa öllu máli (enda keypti hann skuldirnar út á millistéttina). Ef þessi aðgerð stjórnvalda (eða Gylfa) er nóg til að bjarga honum, þá fagnar hann. Sé það ekki nóg þá fagnar hann ekki. (Gylfi vonar að hann fagni.)

Það hefur sem sagt komið upp ný forsenda fyrir Gylfa að hugsa um (þó að sennilega hafi hann þegar verið búinn að gera ráð fyrir henni í sínum dæmum). Hann klórar sér því ekki mikið í hausnum, heldur opnar Excel-inn sinn, og fer yfir dæmin sín aftur:

Forsendur:

30 milljóna krónu kröfur voru keyptar á 15 milljónir með von um að sem mest innheimtist.

Dæmi A:

Tryggvi, Þór og Herbert skulda allir 10 milljónir.

Þeir fá allir 2 milljónir í niðurfellingu.

Gylfi á því útistandandi kröfur upp á 24 milljónir (sem hann keypti á 15).

 

Tryggvi er ríkur og borgar 8 milljónir (og kaupir sér eitthvað skemmtilegt).

Þór er fátækur og borgar ekkert.

Herbert er í millistéttinni (sem flestir eru í) og nær að bjarga sér og borgar 8 milljónir.

Gylfi fær því greiddar 16 milljónir og hefur grætt 1 milljón.

Dæmi B:

Tryggvi, Þór og Herbert skulda allir 10 milljónir.

Aðeins á að bjarga þeim illa stöddu, og fær Þór því niðurfellingu upp á 6 milljónir.

Gylfi á því útistandandi kröfur upp á 24 milljónir (sem hann keypti á 15).

 

Tryggvi er ríkur og borgar 10 milljónir og heldur áfram að lifa flott.

Þór er fátækur, en bjargast, og borgar 4 milljónir.

Herbert er í millistéttinni (sem flestir eru í) og fer á hausinn með frystar eignir og borgar ekkert.

Gylfi fær því greiddar 14 milljónir og hefur tapað 1 milljón. Áhættan var því ekki þess virði.

Dæmi C:

Tryggvi, Þór og Herbert skulda allir 10 milljónir.

Engum á að bjarga því að stjórnvöld taka engar ákvarðanir og Gylfa er alveg sama um hag heimilanna.

Gylfi á því útistandandi kröfur upp á 30 milljónir (sem hann keypti á 15).

 

Tryggvi er ríkur og borgar 10 milljónir og heldur áfram að lifa flott.

Þór er fátækur og fer á hausinn eftir að hafa greitt 2 milljónir.

Herbert er í millistéttinni (sem flestir eru í) og fer á hausinn eftir að hafa borgað 5 milljónir.

Gylfi fær því greiddar 17 milljónir og hefur grætt 2 milljónir. Hann hlær alla leið í bankann og er andskotans sama þó að 2/3  af skuldunautunum hafi farið á hausinn, því að hann getur haldið kröfunum vakandi í áratugi.

Ergó:

Það má setja upp alls konar svona dæmi, en að lokum er það eina sem skiptir máli hvort eigi að bjarga einhverjum, og þá hve mörgum. Millistéttin er lang-fjölmennust, og ef ekki á að bjarga henni af því að einhver getur þá keypt sér snjósleða, þá er réttlæti þessara ofvita verra en þeirra ranglæti.

Tryggvi Þór svarar grein Gylfa

Ég lenti í þessu úrtaki

Það á greinilega að mjatla niðurstöður þessarar könnunar í fréttirnar.

Ég lenti í þessu úrtaki í gærkvöldi, og nú er búið að birta með nokkru millibili niðurstöður úr 2 spurningum af 6-7.

Ég hef greinilega verið einn af örfáum sem valdi Borgarahreyfinguna (til að hafna fjóroghálfflokknum).

Nú bíð ég spenntur eftir að sjá hverjir fengu mest fylgi sem, annars vegar, formaður sjálfstæðisflokksins, og hins vegar formaður samfylkingarinnar.

Einnig var spurt hverjir ættu að mynda ríkisstjórn næst, og hvort aðspurður ætlaði að taka út séreignarsparnað.

Sem formann sjalla víst ég vil

velja Blöndals Pétur.

Heiðarleika hans ég skil;

hreinsað til hann getur.

Samfylkingin stærst