Framhald samræðna um Guðberg og Gillz flutt af Facebook

Ég ákvað, til þess að vera ekki að fylla svæði málshefjanda, að setja svar mitt hingað og vísa svo í það á Facebook.

http://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=454533311226453&id=100000093630998&ref=notif&notif_t=feed_comment_reply

Jón skrifaði: „Það sem ég skil ekki er sú leið hugsana sem þarf til að komast að þeirri niðurstöðu að maður eins og Guðbergur setjist niður og ákveði að nú sé tími til kominn að níðast á hugsanlegu fórnarlambi nauðgunar opinberlega. Leiða það síðan af þeirri niðurstöðu sinni að þeir sem lesi viðkomandi texta án þess að setja út á hann séu þar með að leggja blessun sína yfir slíkt framferði. Það er stórhættuleg leið til skilnings á umhverfi sína að taka allt bókstaflega, enda er ástæða fyrir því að bókstafstrú er almennt álitin neikvæð nálgun á trúarbrögð t.d. .. Það hljóta allir Kristján að vera á móti bæði nauðgunum og nauðgurum nema þeir sjálfir. Að sama skapi hljóta allir að hafa samúð með fórnarlömbum nauðgana. Það er einfaldlega ekki með nokkru móti hægt að komast að niðurstöðu líkt og þú hefur gert hér og telja hana rökrétta sé almennri beitt skynsemi í leið sinni að þeirri niðurstöðu.“

Jón skrifaði: „Og það er eiginlega alveg á mörkunum að þetta sé eitthvað sem menn geta verið "sammála um að vera ósammála um" vegna þess að í orðum þínum fellst ásökun á hendur Guðbergi og öllum þeim sem skilja þennan pistil á annan hátt en þú sjálfur.. Ásökun um það að viðkomandi telji það í lagi að níðast á hugsanlegum fórnarlömbum nauðgana. Það er alvarleg ásökun, og ekki eitthvað sem þú getur ákveðið að sé meining þeirra sem þú sakar um slíkt og borið því svo við að menn verði bara að vera ósammála um það. Ef þú t.d. læsir einhver skrif eftir mig og segðir svo að ég hlyti að vera Framsóknarmaður, þá væri það varla eitthvað sem þú gætir eftir samskipti við mig þar sem ég neitaði þeim alvarlegu ásökunum ákveðið að við yrðum bara að vera ósammála um.. er það?“

Svar: 

Ég tel mig hvergi hafa sagt að Guðbergur hafi ákveðið að níðast á öðrum aðila málsins. Ég tel hins vegar að Guðbergi hafi ekki sést fyrir í sniðugheitum sínum og ekki gætt að því að hann væri að fjalla um lifandi mál með báða aðila (og eflaust fleiri aðila) veika fyrir því sem um það er skrifað. Lýsing Guðbergs á Agli er þannig að ég get ekki fyrir nokkurn mun séð að hann sé að gera grín að honum: „venjulegur, eðlisgreindur, fyndinn og gull af manni en dálítið hégómlegur“. Lýsing Guðbergs á stúlkunni er hins vegar: „hún heimtar hjónaband eða pening“. Er það nokkuð fjarri sanni að segja að Guðbergur „haldi með“ öðrum aðilanum?

Ég þekki aðila sem ég ber virðingu fyrir sem sáu þennan pistil eins og þú, en ekki eins og ég. Það að ekki hafi verið kveikt á sömu viðkvæmu punktum og ég kveikti á gerir það ekki að viðkomandi aðilar telji í lagi að níðast á einum né neinum.

Þegar hins vegar búið er að benda á viðkomandi punkta, að þeir geti verið eins og hnífur í opið sár, þá er varla annað hægt en að túlka svör um að maður sé kjáni fyrir að sjá ekki snilldina að viðkomandi beri litla virðingu fyrir þeim aðila sem telur að yfir strikið sé farið. Það má örugglega túlka það þannig að viðkomandi aðilar hafi takmarkaða samúð með öðrum málsaðilanum, nema samræður leiði annað í ljós. Samræður eins og þessar, okkar á milli, eru hins vegar hverfandi form, og því erfitt að leiðrétta slíkar túlkanir.

Ég veit hvað Guðbergur er gamall. Ég þekkti afar vel fólk af svipuðum kynslóðum og Guðbergur, og ég veit að dæmin sem hann tiltekur um hvað meintar nauðganir geti verið ómerkileg mál voru litnar allt öðrum augum fyrir örfáum áratugum. Ég kann sögu sem þótti drepfyndin upp úr miðri síðustu öld, en myndi ekki fá marga til að hlæja upphátt í dag.

Þannig er með sögurnar hans Guðbergs í þessum pistli. Að ýja að því að stúlkan, sem á víst að vera svo lítilfjörleg (skv. Agli) að láta aðra stjórna sér í kærumálum, sé með „stelpupussulæti“ og sé á eftir peningum eða hjónabandi, snertir mann eins og mig niður í kviku. Ég tel þetta vera beint níð á viðkomandi stúlku, komið til af því að Guðbergi sjáist ekki fyrir í sniðugheitum sínum. Hann vanti samkennd. Að tala svo um að fermingarstúlka (barn) láti öllum illum látum þegar um kynferðisbrot er að ræða (a.m.k. á okkar tíma mælikvarða, þar sem það er saknæmt að hafa samræði við börn undir 14 ára aldri og innan við helmingur fermingarbarna hefur náð fullum 14 árum) er virkilega lágkúrulegt í samhengi þessa máls. Þetta er ekki ritsnilld að mínu mati.

Í framhaldinu vil ég benda á annan pistil Guðbergs þar sem hann heggur í svipaðan knérunn:

„Hetjan sem skeit á sig“ (22.2.2012 - 16:23 http://blog.pressan.is/gudbergur/2012/02/22/hetjan-sem-skeit-a-sig/).

Þar er reyndar því til að dreifa að dómur er upp kveðinn. Guðbergur vílar hins vegar ekki fyrir sér að gerast dómsauki og búa til uppnefni á annan aðila málsins sem hann giskar á að gætu hentað viðkomandi sem framtíðar viðurnefni.

Guðbergur virðist þarna líta á sig sem einhvern „Gvend hlunk í ættinni“ sem beri að segja viðkomandi barni til syndanna, og það beri að gera sem fyrst, því að ekki gagni að segja fullorðnu fólki til syndanna.

Í þessu máli, eins og í máli Egils, ákveður Guðbergur að níða annan aðila málsins með sniðugheitum. Hvort hann hafi ákveðið það fyrirfram, eða hvort það hafi bara gerst þegar hann fer að skrifa um viðkomandi mál út frá öðru sjónarhorni (það er að almennt megi ala fólk betur upp), get ég náttúrlega ekki sagt til um. Ég er því ekki að halda fram hér heldur að Guðbergur hafi sest niður til þess að níða annan aðilann, og ég er ekki að halda því fram að þeir sem ekki sjái þessi atriði sem ég sé, séu níðingar. Ég hins vegar tel það aftur hér, að þeir sem ekki sjái það meinta níð sem bent er á, eða vilji ekki sjá það vegna „ritsnilldar“, séu með of lágan samkenndarþröskuld.

Nú er það þitt að svara, Jón, hvort við séum að nálgast sameiginlegan skilning á umræðuefninu, og í framhaldi hvort við séum enn ósammála.

Athugasemdir

[Jón Bjarni Steinsson (IP-tala skráð) 23.6.2012 kl. 10:11]

"Lýsing Guðbergs á stúlkunni er hins vegar: „hún heimtar hjónaband eða pening“."

Það er nákvæmlega hér sem þú svífur af brautinni Kristján... stúlkan sem um ræðir í máli Gillz fór hvorki fram á hjónaband eða peninga (eftir því sem við best vitum) Hér er Guðbergur að vísa í ótal margar sögur um svipuð málefni en ekki að taka afstöðu til þessa tiltekna máls... Enda hefur hann ekki til þess nokkrar forsendur...

Mað orðum þínum ýjar þú að því að þeir sem skilji texta hans á annan veg en þú sjálfur séu með því sinnuleysi sínu að samþykkja það að í lagi sé að níðast á fórnarlömbum nauðagana... Til þess hefur þú hinsvegar engar forsendur.. Þú veist það jafn vel og aðrir að meðal jón vill ekki níðast á fórnarlömbum eða hugsanlegum fórnarlömbum nauðgana... Þrátt fyrir þá vissu þína þá finnst þér að þú getir sakað menn um hið gagnstæða og beitir þar fyrir þig þinni eigin mistúlkun á orðum annarra..

Guðbergur er ekki í pistli sínum að níða stúlkuna í þessu tiltekna máli.. hann er að gera alvarlegar athugsamdir við þá nálgun sem alltof margir hafa að málum af þessu tagi

[Jón Bjarni Steinsson (IP-tala skráð) 23.6.2012 kl. 10:13]

Þú hefðir átt að læra það frekar snemma á þinni skólagöngu að orð höfunda geta haft aðra og djúpstæðari merkingu en þá sem hægt er að draga af bókstaflegum skilningi....

[Billi bilaði, 23.6.2012 kl. 12:28]

Þú ert sem sagt á þeirri skoðun, að ef ég taki orð á ákveðinn hátt, þá eigi ég að taka tillit til þess að viðkomandi sé rithöfundur, og því geti verið að hann sé að meina eitthvað annað? Eða á ég að gera það um allan texta? (Þú gerir það nú ekki sjálfur, hefur mér sýnst.)

Eins og Guðbergur setur textann upp, þá er hann nýbúinn að tala um glæsimennið, og er þá engum vafa undirorpið að hann er að tala um Egil: " Þannig var það með Gillzenegger, glæsilega strákinn sem var og er allt í senn: venjulegur, eðlisgreindur, fyndinn og gull af manni en dálítið hégómlegur. "

Í næstu málsgrein kemur: " Svo henti það, sem alltaf gerist, að glæsimennið er ásakað fyrir að hafa farið í óleyfi upp á stelpu og hún heimtar hjónaband eða pening."

Að það sé önnur og djúpstæð merking á þessum orðum getur svo sem vel verið. Guðbergur er hins vegar án vafa að fjalla nákvæmlega um þetta einstaka mál og afleiðingar þess, þó það sé í skáldlegheitastíl. Hann nefnir annan málsaðila á nafn. Hann fjallar svo um "ótal margar sögur um svipuð málefni". Hvernig veist þú það? Er það af því að þú tókst betur eftir en ég í skóla? Eða sagði Guðbergur þér það? Þetta eru sniðugheitaskrif í Guðbergi.

Nú er ég ekki einn um þessa skoðun mína. Læt mér nægja að vísa einn góðan pistil því til sönnunar: http://blogg.smugan.is/ak72/2012/06/17/fjallkarlinn-gudbergur-glaesimennid-hans-og-umraedan-um-stelpupussuna/

Sum sagt, það eru fleiri sem skilja ekki snilldina hjá Guðbergi. Þú hins vegar villt ekki skilja að þessi skrif eru meiðandi hvort sem þeim hafi verið ætlað það eða ekki.

Ef þú rekst á annan mann, bókstaflega, biðst þú þá afsökunar, eða skammar viðkomandi fyrir að vera fyrir þér? Honum sé nær, og hafi ekki skilið að þú varst í rétti?